Over verschillende methoden voor het testen van de motorefficiëntie

Efficiëntie is een belangrijke indicator voor motorprestaties. Vooral gedreven door energiebesparing en emissiereductiebeleid.motorGebruikers besteden steeds meer aandacht aan hun efficiëntie. Om het motorrendement nauwkeurig te beoordelen, moeten gestandaardiseerde typetests worden uitgevoerd en moeten geschikte efficiëntietestmethoden worden gebruikt. Als we een driefasige asynchrone motor als voorbeeld nemen, zijn er drie hoofdmethoden om het rendement te bepalen. De eerste is de directe meetmethode, die eenvoudig en intuïtief is en een relatief hoge nauwkeurigheid heeft, maar niet geschikt is voor diepgaande analyse van de motorprestaties voor gerichte verbeteringen. De tweede is de indirecte meetmethode, ook wel bekend als de verliesanalysemethode. Hoewel de testitems talrijk en tijdrovend zijn, de berekeningshoeveelheid groot is en de algehele nauwkeurigheid iets lager is dan de directe meetmethode, kan het de belangrijkste factoren onthullen die het motorrendement beïnvloeden en helpen bij het analyseren van de motor. problemen in ontwerp, proces en productie om de motorprestaties te optimaliseren. De laatste is de theoretische berekeningsmethode, die geschikt is voor situaties waarin testapparatuur onvoldoende is, maar de nauwkeurigheid relatief laag is.

Methode A, de directe testmethode voor efficiëntie, wordt ook wel de input-outputmethode genoemd, omdat deze direct twee belangrijke gegevens meet die nodig zijn om de efficiëntie te berekenen: het ingangsvermogen en het uitgangsvermogen. Tijdens de test moet de motor onder een bepaalde belasting draaien totdat de temperatuurstijging stabiliseert of gedurende een bepaalde tijd, en moet de belasting worden aangepast binnen een bereik van 1,5 tot 0,25 keer het nominale vermogen om de bedrijfskarakteristiek te verkrijgen. Elke curve moet ten minste zes punten meten, waaronder de driefasennetspanning, stroom, ingangsvermogen, snelheid, uitgangskoppel en andere gegevens. Na de test moet de gelijkstroomweerstand van de statorwikkeling worden gemeten en de omgevingstemperatuur worden geregistreerd. Indien de omstandigheden het toelaten, is het beter om live metingen te gebruiken of vooraf temperatuursensoren in de wikkeling te integreren om de temperatuur of weerstand van de wikkeling te bepalen.

Schrijver: Ziana