Vier methoden om de snelheid van een gelijkstroommotor te regelen

De mogelijkheid om de snelheid van eenDC-motoris een functie van onschatbare waarde. Hiermee kan de snelheid van de motor worden aangepast om aan specifieke operationele vereisten te voldoen, waardoor zowel snelheidsverhogingen als -verlagingen mogelijk zijn. Hier zijn vier effectieve methoden om de snelheid van een DC-motor te verlagen:

1. Integratie van een DC-motorcontroller: Het toevoegen van een versnellingsbak, ook wel tandwielreductor of snelheidsreductiemiddel genoemd, kan de motor aanzienlijk vertragen en het koppel verhogen. De mate van vertraging hangt af van de overbrengingsverhouding en de efficiëntie van de versnellingsbak, die fungeert als een DC-motorcontroller.

2. Snelheid regelen met spanning: De operationele snelheid van een elektromotor wordt beïnvloed door het ontwerp en de frequentie van de aangelegde spanning. Wanneer de belasting constant wordt gehouden, is het toerental van de motor rechtevenredig met de voedingsspanning. Daarom zal het verlagen van de spanning leiden tot een verlaging van het motortoerental.

3. Snelheid regelen met ankerspanning: deze methode is specifiek voor kleine motoren. De veldwikkeling krijgt stroom van een constante bron, terwijl de ankerwikkeling wordt gevoed door een afzonderlijke, variabele gelijkstroombron. Door de ankerspanning te regelen, kunt u de snelheid van de motor aanpassen door de ankerweerstand te wijzigen, wat de spanningsval over het anker beïnvloedt. Hiervoor wordt een variabele weerstand in serie met het anker gebruikt. Wanneer de variabele weerstand op de laagste stand staat, is de ankerweerstand normaal en neemt de ankerspanning af. Naarmate de weerstand toeneemt, daalt de spanning over het anker verder, waardoor de motor langzamer wordt en de snelheid onder het gebruikelijke niveau blijft.

4. Snelheid regelen met flux: deze aanpak moduleert de magnetische flux die wordt gegenereerd door de veldwikkelingen om de snelheid van de motor te regelen. De magnetische flux is afhankelijk van de stroom die door de veldwikkeling gaat, die kan worden gewijzigd door de stroom aan te passen. Deze aanpassing wordt bereikt door een variabele weerstand in serie met de veldwikkelingsweerstand op te nemen. In eerste instantie, met de variabele weerstand op de minimale instelling, vloeit de nominale stroom door de veldwikkeling als gevolg van de nominale voedingsspanning, waardoor de snelheid behouden blijft. Naarmate de weerstand geleidelijk afneemt, wordt de stroom door de veldwikkeling intenser, wat resulteert in een verhoogde flux en een daaropvolgende verlaging van het motortoerental tot onder de standaardwaarde.

Conclusie:

De methoden die we hebben bekeken zijn slechts een handvol manieren om de snelheid van een gelijkstroommotor te regelen. Door deze methoden te overwegen, is het duidelijk dat het toevoegen van een microversnellingsbak die als motorcontroller fungeert en het selecteren van een motor met de perfecte voedingsspanning een heel slimme en budgetvriendelijke zet is.

Schrijver: Ziana